લક્ઝમબર્ગ અમેરિકાના સૌથી નાના રાજ્ય રોડ આઇલેન્ડ કરતાં નાનું છે. અહીં માત્ર ૬.૬૦ લાખ લોકો રહે છે. પરંતુ લગભગ દરેક વ્યક્તિ કરોડપતિ છે. દરેક વ્યક્તિ પાસે પુષ્કળ પૈસા છે. પરંતુ છેલ્લા કેટલાક વર્ષોમાં અહીંનું જીવનધોરણ એટલું વધી ગયું છે કે લોકો માટે આ દેશમાં ટકી રહેવું ખૂબ મુશ્કેલ બની ગયું છે. પૈસા બચાવવા માટે આ લોકો બીજા દેશોમાં જઈને રહે છે. લક્ઝમબર્ગમાં ઘર ખરીદવા અથવા ભાડે આપવા માટે લોકોએ ઘણા પૈસા ખર્ચવા પડે છે. એપીના અહેવાલ મુજબ, પાસ્કેલ જૌરો નામના એક શિક્ષકને મકાન ભાડે લેવા માટે પાંચ વર્ષ સુધી રાહ જાેવી પડી હતી.
અહીં ૨ રૂમનો ફ્લેટ મેળવવા માટે દર મહિને ૨૦૦૦ યુરો એટલે કે ૧.૭૬ લાખ રૂપિયા ચૂકવવા પડશે. જાે તમે માત્ર એક જ નોકરી કરતા હોવ અને તમારી પાસે આવકનો કોઈ વધારાનો સ્ત્રોત ન હોય તો અહીં વિશ્વના સૌથી ધનાઢ્ય દેશોમાંના એક લક્ઝમબર્ગમાં રહેવું સરળ નથી. સસ્તું ઘર મળવું દુર્લભ છે. ખાસ કરીને યુવાનો અને સિંગલ પેરેન્ટ પરિવારો માટે અહીં ખર્ચ ઉઠાવવો અશક્ય છે. ૨૦૧૯ માં, લક્ઝમબર્ગ વિશ્વનો પ્રથમ દેશ બન્યો જેણે દેશમાં ગમે ત્યાં મુસાફરી મફત કરી. એટલે કે જાે તમે સરકારી ટ્રેન, ટ્રામ અને બસમાં મુસાફરી કરો છો તો તમારે કોઈ ભાડું ચૂકવવું પડતું નથી. આનું કારણ એ હતું કે પડોશી દેશમાં સ્થાયી થયેલા લોકોને કોઈ અગવડતાનો સામનો કરવો ન પડે અને તેઓ સરળતાથી તેમના દેશમાં આવીને કામ કરી શકે.
યુરોપિયન યુનિયનના તમામ દેશોમાં લક્ઝમબર્ગમાં માથાદીઠ કારની સંખ્યા સૌથી વધુ છે. અહીંના ૬૦ ટકાથી વધુ લોકો ઓફિસ જવા માટે તેમની કારનો ઉપયોગ કરે છે. માત્ર ૧૯ ટકા લોકો પરિવહનના સરકારી માધ્યમોનો ઉપયોગ કરે છે. આવી સ્થિતિમાં રસ્તાઓની ભીડ ઘટાડવા માટે જાહેર પરિવહનને મફત કરવામાં આવ્યું છે. પરંતુ મોંઘવારીના કારણે લક્ઝમબર્ગના લોકો એટલા લાચાર છે કે તેઓ ત્યાં રહેવું પોસાય તેમ નથી. જીવિત રહેવા માટે તેમને બેલ્જિયમ કે ફ્રાન્સ જેવા દેશોમાં જવું પડે છે. દરરોજ તેઓ કામ કરવા માટે તેમના દેશમાં આવે છે અને સાંજે રહેવા માટે બીજા દેશમાં જાય છે. કારણ કે ત્યાંનું ભાડું ઘણું ઓછું છે અને જીવનધોરણ પણ ઊંચું નથી.
