Love marriage discrimination India: મૃત્યુ પછી પણ મળ્યું એકાંત
Love marriage discrimination India:પ્રેમે બધા બંધનો તોડીને બે દિલોને એક કર્યા, પણ સમાજે તેના બદલામાં સમગ્ર જીવન માટે એક વયસ્ક દંપતીને તિરસ્કારની સજા આપી દીધી. હજુ વધુ દુઃખદ એ છે કે મૃત્યુ બાદ પણ મહિલા માટે સમાજમાં સ્થાન નહોતું.
80 વર્ષની બસંતી મહાકુડ નામની વૃદ્ધ મહિલા, જેમણે 50 વર્ષ પહેલાં જાતિની બહાર લગ્ન કર્યા હતા, હવે પોતાના જીવનના અંતે પણ એકલતા અને તિરસ્કારનો સામનો કર્યો. તેમણે પોતાના જીવનસાથી લોકનાથ મહાકુડ સાથે પ્રેમ લગ્ન કર્યા હતા, પરંતુ સમાજે તેમને તરત બહિષ્કૃત કરી દીધા.
મૃત્ય બાદ પણ સામાજિક બહિષ્કાર
મંગળવારના બપોરે બસંતીનું અવસાન થયું. પડોશીઓએ જ્યારે આ વાત સમુદાયના લોકોને જાણાવી, તો કોઈ તેના અંતિમ સંસ્કાર માટે પણ આગળ ન આવ્યું. કલાકો સુધી બસંતીનો મૃતદેહ કફન વગર પડ્યો રહ્યો.
પડોશીઓ અને સ્વયંસેવકો બન્યા આશારૂપ
જ્યારે સમુદાયના સભ્યો ચૂપ રહી ગયા, ત્યારે સ્વયંસેવકો અને ભૂતપૂર્વ પંચાયત સભ્ય બલરામ ગડનાયકે મદતમાં આવ્યા. સ્થાનિક સ્વયંસેવક અક્ષય સાહુ અને અન્ય લોકોએ વસંતીબેનને તે સન્માન આપ્યું જે તે લાયક હતી.
ભારે વરસાદ વચ્ચે પણ સ્વયંસેવકોએ મહાન માનવતા દાખવી અને અંતિમ વિધિ પૂર્ણ કરી. ભીમ આર્મી અને સ્થાનિક સંગઠનોના કાર્યકરો પણ આ અંતિમ યાત્રામાં જોડાયા.
પ્રેમ માટે સજા — શું આ યોગ્ય છે?
જાતિની બહાર લગ્ન કરવા બદલ જીવનભર વસંતીબેનને સમાજમાંથી તિરસ્કાર સહવો પડ્યો. લોકનાથ મહાકુડનું અવસાન ચાર વર્ષ પહેલાં થયું હતું. ત્યારથી બસંતી એકલતા અને બીમારીમાં જીવી હતી — સરકારી ઘરમાં રહેતી અને પડોશીઓ પર આધાર રાખતી.
સમજવાની જરૂર: માનવતા કોઈ બંધનથી પર છે
બસંતીબેનની કહાણી માત્ર એક વ્યક્તિની નહી, પણ સમાજના જૂના અને ક્રૂર ધોરણોની પણ કહાણી છે. પ્રેમ માટે લેવાયેલો નિર્ણય આખા જીવનનું એકાંત અને મૃત્યુ પછી પણ તિરસ્કાર લાવશે, તો આપણે શું ખરેખર માનવતાથી ચાલતા સમાજ છીએ?
